بیست و چند سالی می‌شد كه دیگر فعالیتی نداشت، نه كنسرتی می‌داد و نه نواری پر می‌كرد. اهل تعلیم دادنِ حرفه‌ای هم نبود و صدای سازش برای گوشهای اهل موسیقی در سالهای بعد از انقلاب، نامش را تداعی نمی‌كند. حالتهای دلنشینی كه در اجرای رنگها و ضربیهای مخصوص كمانچه (به‌خصوص با الهام از شیوه‌های مطربی اصیل و قدیمی) از آرشه ویولن و به‌خصوص كمانچه او شنیده می‌شود، شنونده حساس را كنجكاو می‌كند و وقتی نام او را ـ او را كه دیگر بین ما نیست ـ می‌شنود، از دیگرانش می‌پرسد و تازه درمی‌یابد كه درباره او هیچ نمی‌داند. در این چند سال، تنها حبیب‌الله نصیری‌فر بود كه همت كرد و كتبا‌‌ً سراغی از او گرفت (كتاب مردان موسیقی سنتی و نوین ایران، ج۱، ص ۱۴۲ ـ ۱۴۶) كه در نوشتن این یادداشت از همان منبع استفاده شده است.

0 Comments

Leave a reply

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

Copyright amin abedi

ارتباط با ما

در سریع ترین زمان ممکن پاسخ شما را خواهیم داد

Sending

Log in with your credentials

Forgot your details?

atvcenter.organkara escortAnkara çilingirbodrum escortonwin girişHacklink satın alçankaya escortbilecik escortbalıkesir escortIsparta escortescortsizmir escortatvcenter.organkara escortAnkara çilingirbodrum escortonwin girişHacklink satın alçankaya escortbilecik escortbalıkesir escortIsparta escortescortsizmir escort
bebek alışveriş siteleriBeard Transplantizmir saç ekimiistanbul evden eve nakliyatimplantBest Seo Toolsbebek alışveriş siteleriBeard Transplantizmir saç ekimiistanbul evden eve nakliyatimplantBest Seo Tools