«پرورده یِ عشق» (III)

گستردگی مفاهیم و معانی، سبکها و انواع فرم ها و چهره های شعر پارسی برکسی پوشیده نیست و سلوک و آشنایی و دانش به این مهم، نیازمند ممارست و طیّ طریق درازمدّت. در این راستا شهیدی به تصاویر و فضای لفظی و معنوی شعر توجّه ویژه داشته و در آوازش هیچ گاه صُوَرِ لفظی و معنوی شعر، شهیدِ تکنیک های آواز نمی شوند و لذا آواز شهیدی با وجودِ توانایی های بالای حنجره، بری از زیاده روی در اوج خوانی و تحریرهای مکرّر اوج، جویدن و شکستن واژه ها است. هنگامی که با بمی دلنشین غزل سعدی را در آواز دشتی در گلهای رنگارنگ ۲۷۱ می آغازد، زلالیِ جویبارِ روشن و آرامِ عاشقانه هایِ سعدی احساس می شود و در آنجا به اوج می رسد که شعر در پرواز است: