پوریا رئیسی (+) موسیقی را با ساز دف در کودکی آغاز کرده و بعد از آن در سیزده سالگی با نواختن تنبور و دیوان ادامه داده و تا امروز شوق اصلی‌‌اش نسبت به تنبور، دوتار و سازهای هم‌خانوادۀ آن‌ها باقی مانده. پوریا در مسیرش سعی داشته تا تکنیک‌های مختلف این سازهای هم‌خانواده را با هم ترکیب کند و با تجربه‌های کسب شده در سفر، سوای موسیقی غرب ایران و خراسان، چاشنی موسیقی هند و علوی‌های ترکیه را در دل موسیقی خود جای دهد.
همین شیوۀ تجربه‌گرایی، رنگ تازه‌ای به موسیقی او می‌دهد. نوازندگی پوریا رئیسی همسو با زیستش، صدایی امروزی دارد و در عین حال از ریشه‌های فرهنگی کهن نیز بهره‌مند است. قطعه‌ای می‌شنویم تحت عنوان «حضور». اسمی که ریشه در کارکرد موسیقی و نواختن تنبور برای او دارد و تبدیل می‌شود به ابزاری برای بودن و ماندن در لحظه.
نوشته پوریا رئیسی | تجربۀ «حضور» با تنبور اولین بار در مجله فرهنگی اورسی پدیدار شد.
